Το μάθημα της Πρωτομαγιάς 2010: όπως Στρωσ’ καν’ς!

Ενα θεματικό Πάρκο-Λαβύρινθος με κλαδεμένους θάμνους περιμένει επισκέπτες να το εξερευνήσουν. Είναι το Erlebnispark Teichland κοντά στο Κότμπους της Ανατολικής Γερμανίας που άνοιξε για το κοινό την Πρωτομαγιά. Ενας επισκέπτης ψάχνει για την έξοδο. Φαντασθείτε μια ελληνική συντροφιά να εισβάλει. «Από δω», «όχι από δω» κ.ο.κ. (φωτο AFP, DDP/Michael Urban, Germany).

• Tης Eλενης Mπιστικα, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 02/05/2010
  

Που σημαίνει, συμπατριώτες μου, όχι όπως τα ξέρατε, αλλά όπως θα τα βρείτε από δω και εμπρός – και ας μας συγχωρεί ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κ. Ντομινίκ Στρος-Καν για τη λαρισαϊκή προφορά του ονόματός του! Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που θα αντιμετωπίσει τέτοια λογοπαίγνια, όπως και οι άλλοι σοσιαλιστές τραπεζίτες με τις μεταξωτές γραβάτες.

«Ο Μάιος μας έφθασε, εμπρός βήμα ταχύ, να τον προϋπαντήσουμε όλοι στην εξοχή!» Το πρόσταγμα της ημέρας! Ως πέρυσι, εκτός από τη φθίνουσα διαδήλωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς η Αθήνα άδειαζε, όλα τα αμάξια και οι τζιπάρες ορμούσαν στις εθνικές οδούς να δρέψουν παϊδάκια και να επιστρέψουν, αγοράζοντας από τους μικροπωλητές το στεφάνι της Πρωτομαγιάς, είχε τότε 30 ευρώ, και τα δίναμε! Φέτος, θα δρέψουμε τα ρόδα του κήπου μας, ή του γειτονικού, ή εάν μένουμε σε διαμέρισμα της τσιμεντένιας Αθήνας, θα πάρουμε τον ηλεκτρικό από την Ομόνοια, θα κατεβούμε στην 56η Ανθοκομική Εκθεση του Δήμου Κηφισιάς που άνοιξε τις πύλες της ώς τις 16 Μαΐου. Εκεί θα βρούμε, σε προσιτές τιμές, τριανταφυλλιές «Παπά-Μεγιάν», βελούδο κόκκινο με μεθυστικό άρωμα, μπουκέτα ορτανσίες ή θα φτιάξουμε μόνοι το στεφάνι μας από τις κίτρινες μαργαρίτες που, ακόμη, βγαίνουν άφθονες, όπου έχει μείνει χώμα άχτιστο! Με τον «Καλλικράτη» ποιος ξέρει τι θα ξημερώσει στην Κηφισιά και αν θα υπάρξει του χρόνου και 57η «Ανθοκομική» στο πάρκο με τα σκιερά δέντρα, δίπλα στον σταθμό του ηλεκτρικού. Μια ανάποδη ζέρμπερα στην αφίσα, μας καλεί όλους να περάσουμε, να «πιάσουμε» εκεί τον Μάη, παραδοσιακά.

Πάντα η Πρωτομαγιά ήταν μια ευκαιρία για οικογενειακή έξοδο, θα συνεχίσουμε την παράδοση, αλλά οικονομικά και μετρημένα. Ευτυχώς, τον καλό μας τον καιρό, δεν μπορούν να μας τον κατατάξουν σε κανένα «πακέτο νέων μέτρων» είναι εδώ, καταδικός μας. Μια βόλτα σε ανοιξιάτικο λιβάδι στη Λάρισα, είναι η τέλεια ευτυχία, και δεν κοστίζει τίποτε. Σε αντίθεση με το θεματικό πάρκο «Λαβύρινθος» στο Erlebnispark Teichland, κοντά στο Cottbus της Ανατολικής Γερμανίας, που ανοίγει για το κοινό την Πρώτη Μαΐου και όποιος μπει διασκεδάζει, τριγυρίζοντας για να βρει την έξοδο. Φαντάζεστε έναν Ελληνα επισκέπτη, να μπαίνει και να κάνει τους γύρους, αντί να τρυπώσει ανάμεσα στους κλαδεμένους θάμνους για να κόψει δρόμο; Το ίδιο και με τα νέα μέτρα! Λαβύρινθος και αυτά, με τρεις Μινώταυρους και κανένα «μίτο της Αριάδνης» εν όψει... Στην ωραία Κύμη η Πρωτομαγιά βρήκε τον δρόμο της. Ηρθε και χτύπησε την πόρτα του σπιτιού που οι ένοικοί του έφτιαξαν το δικό τους στεφάνι με τριαντάφυλλα του περιβολιού τους και κερνάνε ουζάκι και γλυκό του κουταλιού – να πάνε κάτω οι πίκρες!

Ο Σταυρός με πρωτομαγιάτικο στεφάνι

Ενα με τη Φύση, η δροσερή χωμάτινη σπηλιά που πρέπει να ήταν Ασκητήριο του Αγίου Τιμοθέου, κτήτορος της Μονής Πεντέλης, στο ρέμα του Κοκκιναρά, στο Κεφαλάρι, στολίστηκε με το στεφάνι της Πρωτομαγιάς από τα λουλούδια της περιοχής। Ολάνθιστο το ξέφωτο, με κίτρινα μύρτα, ανθισμένες ακακίες, σκιερές μικρές βαλανιδιές, παπαρούνες, πασχαλιές, νερό τρεχούμενο που πίνουν τα κοτσύφια και το αηδόνι, η κίσσα και ο τσαλαπετεινός και η γερακίνα με το γεράκι της! Τη νύχτα έρχεται και η αλεπού –που έχει τόση την ουρά!– λες και οσμίζεται... κοτέτσια, όπου να ’ναι, στο αστικό Κεφαλάρι, για να τρώνε οι προνοητικοί κανένα αυγό! Ιδανικός τόπος για βόλτα και μια ήρεμη Πρωτομαγιά, για τους περίοικους που το φροντίζουν και για τους προσκυνητές που έρχονται να προσευχηθούν στο ανοιχτό σε όλους εκκλησάκι. Αρκεί να βρεθεί κάποιος φωτισμένος να το προστατεύσει από τους αρνητές της γαλήνης του...

Πρωτομαγιάτικο γράμμα από τη Δροσούλα Ελλιοτ - Βασιλείου

«Θλιμμένος Μάης», έργο του Σπύρου Βασιλείου, 1967. Αυγοτέμπερα σε μουσαμά 1,45x1,13 εκ. (ιδιωτική συλλογή).

Δροσουλα

Στη στήλη που το ’χει έθιμο να βάζει κάθε Πρωτομαγιά ένα Στεφάνι του Σπύρου Βασιλείου στέλνω ένα ακόμη που μοιάζει κατάλληλο, λόγω εποχής και καταστάσεων, γιατί έχει κάτι το θλιμμένο. Κι όμως και αυτό αποπνέει αισιοδοξία, η πόρτα κάποιον περιμένει, το φουγάρο καπνίζει. Πάνω από την καταστροφική επέμβαση του ανθρώπου είναι η ομορφιά της Φύσης που έχει πάντα την τελευταία λέξη. Ο,τι κι αν κάνουμε τα λουλούδια πάντα ανθίζουν. Αυτές οι σκέψεις μου ήρθαν κοιτώντας τους Μάηδες του πατέρα και πόσο αισιόδοξος ήταν πάντα. Πάνω από όλα η ομορφιά κι ακόμα και στα δύσκολα μια πόρτα ανοιχτή σε κάτι καινούργιο. Κάθε Πρωτομαγιά όσο ζούσαν οι γονείς αλλά και μετά, μαζευόμασταν όλοι και πλέκαμε μαγιάτικα στεφάνια στην Αθήνα ή στην Ερέτρια ή στην Κηφισιά και το ίδιο θα κάνουμε κι αυτό το Σάββατο. Με πολλή αγάπη και πολλές ευχές για μια αισιόδοξη Πρωτομαγιά.