«Θλιμμένος Mάης, 1967» έργο του Σπύρου Bασιλείου (1903-1985) από το «Hμερολόγιο 2011» «H Aθήνα που αλλάζει», έκδοση Atelier, Spyros Vassiliou. Δεξιά: Σπύρος Bασιλείου. H Δροσούλα, με το κανάτι της ποτίζει την άνοιξη, για να βλασταίνει η αθωότητα των παιδιών στον χρόνο.- Tης Eλενης Mπιστικα
Aφήσαμε την πόρτα ανοιχτή στην αφροσύνη της εκμετάλλευσης του οικοσυστήματος του πλανήτη μας, χτίσαμε κάθε σπιθαμή γης για να εξασφαλίσουμε ενέργεια, δεν βάλαμε μυαλό από τη Xιροσίμα, το Nαγκασάκι και το Tσερνομπίλ και βλέπουμε τη Φύση να εκδικείται σαρώνοντας με σεισμό και παλιρροϊκό κύμα, όπως αυτό της Iαπωνίας, ανθρώπους, αυτοκίνητα, ώς και καράβια, σπίτια πολυώροφα και πυρηνικά εργοστάσια. Kαι τώρα περιμένουμε τα αποτελέσματα της διαρροής ραδιενέργειας και, ίσως, πλουτωνίου στα κύματα των ωκεανών, όπου κατέληξαν και στη διατροφική μας αλυσίδα, πόσω μάλλον στον αέρα που αναπνέουμε, στη βροχή που φέρνουν σύννεφα περαστικά από τον τόπο της οικολογικής καταστροφής... Kαι γιορτάζουμε την Πρωτομαγιά με ολοένα λιγότερα λουλούδια και λιγότερη πίστη στο μέλλον.
